Selen to pierwiastek chemiczny, należący do grupy mikro, co oznacza, że wystarczy niewielka ilość, aby organizm działał prawidłowo. Badania wykazały, że odpowiednia suplementacja jest zbawienna w przypadku chorób tarczycy. Poprawia też kondycję włosów i paznokci.
Bogatymi źródłami tego pierwiastka są np. orzechy brazylijskie, pestki słonecznika, tuńczyk, łosoś, ryż lub wołowina. Warto ułożyć sobie dzienny jadłospis w oparciu o potrawy zawierające ten mikroelement.
Jakie są efekty stosowania selenu?
Spis treści
Efekty stosowania selenu widać już po pierwszych dniach. Pierwiastek ten eliminuje stany zapalne, a także hamuje wytwarzanie wolnych rodników. Znacząco poprawia też metabolizm – tarczyca to narząd, który cechuje się najwyższą zawartością selenu, zatem suplementacja tego pierwiastka pomaga w walce z chorobą Hashimoto, która zazwyczaj prowadzi do niedoczynności tarczycy.
Selen pozytywnie wpływa też na polepszenie pracy mózgu oraz ogólnego nastroju. Wysoki poziom tego pierwiastka wpływa na układ nerwowy oraz neuroprzekaźniki, które odpowiadają za nastrój. Niski poziom wywołuje poczucie dezorientacji, strachu lub agresji.
Trzeba jednak bardzo uważać, żeby nie przesadzić z poziomem selenu w organizmie. Jeżeli będzie go za dużo, mogą pojawić się nudności, zawroty głowy, wymioty oraz zaczerwienienie na twarzy.
Kiedy przyjmować selen?
Selen szczególnie warto przyjmować po osiągnięciu wieku emerytalnego. Wraz z wiekiem i starzeniem się organizmu, poziom tego pierwiastka w organizmie spada, co prowadzi do otępienia i zmniejszenia rozwoju funkcji poznawczych.
Selen warto przyjmować z kwaśnym posiłkiem, ponieważ wtedy minerały szybciej się wchłaniają. Proces wchłaniania może być jednak spowolniony przez błonnik, który przykleja się do suplementu i opóźnia działanie. Do popicia tabletki może zostać użyta zarówno ciepła, jak i zimna woda. Temperatura nie wpływa na proces wchłaniania.
Należy pamiętać, aby nie przyjmować selenu razem z witaminą C oraz nie łączyć jej z produktami spożywczymi, które mają ją w składzie. Nie można popijać selenianu sodu sokiem owocowym. Między przyjmowaniem witaminy C a selenem trzeba zachować co najmniej godzinę odstępu. Jeżeli czas przerwy będzie zbyt krótki, w organizmie powstaną niebezpieczne biologicznie związki.
Selenu nie powinno się przyjmować równolegle z cynkiem – oba pierwiastki wzajemnie eliminują swoje działanie, więc łączenie ich w jednej porcji jest nieskuteczne.
Jakie są objawy niedoboru selenu?
Najbardziej niebezpieczne dla organizmu objawy niedoboru selenu są niewidoczne. Zbyt mała ilość tego pierwiastka prowadzi do rozwoju chorób onkologicznych, a także zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia schorzeń układu sercowo-naczyniowego.
Główne objawy świadczące o niedoborze selenu to:
- zmęczenie,
- zaburzenia nastroju – szybkie przejście z dobrego humoru do myśli depresyjnych,
- łamliwość paznokcie,
- przybieranie na wadze.
W okresie wzmożonych zachorowań, odporność jest zdecydowanie niższa. Niedobór selenu wpływa też na zaburzenia nastroju oraz rozwój chorób tarczycy, np. jej autoimmunologiczne zapalenie. Niekorzystnie działa też na pracę wątroby i skóry ciała. Osoby zakażone wirusem HIV są szczególnie narażone na objawy niedoboru selenu, więc muszą dbać o odpowiedni poziom tego pierwiastka w organizmie. Dodatkowo poziom spada w przypadku ostrego zapalenia trzustki, niewydolności nerek czy depresji.
